Abril 2015

     a katharina eva pepa tania

     diego maría e toda a rapazada

cheguei en tren a ourense

e fronte a fachada da estación

hai unha locomotora antiga

que é onde debe estar

logo de cruzar varias pontes parques

apertas mercados prazas e conversas

no edificio de ferro a facultade

de educación grao traballo social

nunha mesa redonda falamos

co estudantado de pobreza e exclusión

do traballo social e o activismo

filantrópica boa vida

recoñecerse como pobres

inclusión social activa

autoxestión mútua axuda

boa vida queremos todos

unha sociedade máis xusta

a boa vida é un dereito

dereitos sociais para todos

pra todos curre pan e teito

nunha casa non pode faltar

nesta era do despilfarro

comida auga luz e gas

marchamos en carro

e á beira dunha ponte do miño

nunha rotonda temos a pequena

imitación en pedra do monumento

que mandóu saúdos pro noso barco

manolo pipas

a pobreza e a exclusión

que proboca o capital

irmáns que da man camiñan

e non paran de medrar

sen os esquerdos sociais

o globo van estoupar

pediume a organización

versos coa voz dos de abaixo

escoitanse baixo e lonxe

propostas dos marxinados

a transformación social

mui pouco vai camiñando

non esquezamos que somos

intelixencia e beleza

ke o kapital convirte

en exclusion e pobreza

isto pode revertirse

ke entre todos se endereza

nunha mesa redonda sobre pobreza

e exclusión no grao de traballo social

da facultade de educación de ourense

compartida con pepa da asociacion

boa vida de pontevedra

e diego da oficina

de dereitos sociais da coia

esta historia complétase

con a educacion o camiño

e cidades e vidas boas

ao centro residencial de navia

de persoas con parálisis cerebral

fun combidado a unha visita

estas persoas teñen outra comprensión

parte do cerebro teñeno paralizado

unhas poden comunicarse coma nós

pero con outro ritmo ou outra dicción

ou comunícanse con xestos ou escribindo

e moitos necesitan silla de rodas

a imaxe da visita e cronika

é un traballo colectivo deles

unhas pintan coas mans outros cos pes

e alguns con outras partes co corpo

ao centro apamp voltei onte

a falarlles da rotonda e do barco

algunhas van no vitrasa por castelao

e sofriron os cortes de tráfico

e teñen as súas opinións e preguntas

e cóntolles un pouco con outro ritmo

poño unhas imaxes léolles uns poemas

e debaten e saco algunhas risas

dixo un dos meus anfitrións

que cando quede sen casa

vai a vivir ao barco

o cronistadecoia

xa van dezasete anos

que alexis estivo en vigo

este repentista amigo

trae eses puntos cubanos,

con su padre con su hermano

el neno cos versos xoga

este habaneiro que voga

nas augas da fantasía,

na popular poesía

e tamén nas cultas trovas

o meu libro mexicano

pasoche díaz-pimienta

desa terra das tormentas

país pra ti non lonxano,

e non tardes tantos anos

en voltar a esta cidade

que siga esa oralidade

que non pare esa emoción,

xa sabes que temos ron

e ritmo a comunidade

neste local mariñeiro

varias voces na tarima

improvisando unhas rimas

repentistas regueifeiros,

son moi bravos os seus versos

que traen da terra do son

e dan coa galega paixón

con décimas e cuartetas

e saben de moitas tretas

poñen moito corazón

décimas escritas e recitadas

nos dous encontros de onte

con alexis díaz-pimienta

axel díaz josinho da teixeira

alba maría e mani braga

e outros amantes da regueifa

na aula da asociación oral

e no café de catro a catro

manolo pipas

temos no barrio de coia

unha árbore solitaria

non se sabe como foi

que ela chegóu á mediana

ollando para a rotonda

solitaria unha sobreira

entre carros i edificios

bota en falla ás compañeiras

sobreira tan solitaria

ela rodeada de asfalto

de compañeiro non quere

ese secuestrado barco

o alfageme tapa a vista

do querido monte alba

o barco mellor no mar

soltémoslle xa as amarras

e pregúntase a sobreira

neste tempo de eleccións

onde andan os rotondianos

que deron tantas leccións?

o cronistadecoia