Xuño 2017

as luces e as sombras do parque
as oito e media da mañan
e mesmo sae a sombra
da miña cabeza mimetizada
coas sombras e luces
imaxes e poemas

na bouza

escarnio é mofa e burla
e as cantigas de escarnio e maldicer
forman parte da nosa tradición

os golpes das forzas de represión
forman parte da tradición deles
e son moito mais que a burla da inxustiza

seica non hai permiso para manifestacion
pero as forzas represoras tenhen permiso
para facer as suas maniobras
e para deixar danos colaterais

a 9 de xuño


e non puideron entrar no casco vello
e  como okuparon un espacio abandonado
os violentos uniformados mallaron
nos pacificos activistas

11 de xuño

chegan uns e outras ao panel
a colar cartaces con mensaxes
pero nada pegarán tan libre
como as ventureiras nubes
e como esta inmóvil
árbore das piñas

en samil

sinto non ter sacado
ningunha foto no concerto
nen na intensa tardenoite
escribir un solo verso
que non me deron as mans
e tampouco me deu a cabeza
festival fermoso triste fermoso…
sesé somos todas inmensa noite aberta

compártovos a ultima imaxe
que captou a miña cámara
horas antes de que abriran as portas
coas faixas das colectivas feministas
con exceso luz e ningunha compa
coma se estiverades todas

o grupo de apoio xs veciñxs de chapela

as pandillas de rapazada as bandas musicais

as presentacions os poemas o manifesto

a lua a ria e vos que quixerades reventar...

graciñas por vir
e por este festival encher
con moi boa vibra por sesé

pipas

...cando empezóu a chover
algunhas, non fun eu sola,
percibimos a chuvia
como unha mensaxe de emoción
por parte de Sesé,
tamén me fixei no solpor
cunha luz moi especial desas máxicas,
abríronse un pouco as nubes
e me pareceu un sorriso por parte dela...

carmen laranxa

nun correo