figueirido espedrigada quintela mina e xuncal as travesas e o resío a raposa i esturáns nomes dos camiños vellos daquela coia rural camiños vellos de coia do lagares até o mar
balaído e a carballa entre os pozos e pelaios camiños vellos de coia dos carros de bois ao asfalto dos vosos nomes e vida din que hai cincocentos anos polo chouzo e a seara inda nós ben camiñamos
carballa espedrigada camiños lugares vellos uns poucos inda perviven outros desapareceron e algúns mudaron o nome son as cousas do progreso camiños vellos de coia neles inda nos veremos
escribo desde o planeta do lixo desde vigo a zaldibar e wuhan lixo lixo e máis lixo
lixo de mineiría e industria desperdicios alimentarios escombros da construcción asasinos desperdicios químicos e miles de toneladas de desperdicios sanitarios desde xeringas a marcarillas
lixo tratado lixo mal tratado e sobre todo lixo sen tratar este planeta industrial é un grande basureiro
un inmenso basureiro pero so é un punto de lixo un puntiño no medio do cosmos
ficou perto da fronteira e moi poucos foron os seus días de exilio que logo chegóu a morte un vintedous de febreiro moito foi o sofrimento poeta antonio machado