casa das americas

la casa de las américas está en la habana

casa da cultura da resistencia das raices

dos exilios e nova casa dos fantasmas

casa das américas asi en plural

e non en singular como a outra américa

casa onde non estiven e que agora imaxino

misturando persoas que nen se coñeceron

na casa no seu salon de actos aínda por definir

pablo neruda da un recital de poemas

acompañado á guitarra por atahualpa yupanqui

e víctor jara moi atento absorve e absorve

e logo comporá unha música para un dos ultimos

poemas do vello autor do canto general

mentres silvio rodriguez que aínda é un rapaz

descobre todo un mundo de posibilidades

nas paredes pintan os muralistas orozco e siqueiros

e diego ribera que traballa sobre un borrador

da súa compañeira frida kalho

e daniel viglietti aloumiña a súa guitarra

e logo dará co mario benedetti outro recital

a dúas voces misturando poemas e cancións

oswaldo guayasamin ernesto sábato e nicolás guillén

abren logo un debate sobre a memoria destas terras

e chega julio cortázar moi contento cun inédito

do vello césar vallejo que atopóu escrito

na mesa dun café alá en parís á beira do sena

eduardo galeano sentado nas últimas fileiras

xa está recuperado do peche polo poder

da última publicación das raices e da resistencia

e vai matinando nun novo proxecto máis austero

e máis mimético pero co mesma carga de utopía

e violeta parra no fondo da sala

convirte as súas décimas e cancións

nos seus tamén telúricos bordados

mentres unha nena chamada malinche

xoga con rañolas o durito e mafalda

na imaxe eduardo galeano na casa

das américas co poeta cubano

roberto fernańdez retamar

texto de hai uns anos

xogando un pouco con algúns

artistas que non se atoparon

manolo pipas