10-8-2016

navalla carballos e poetas

 


na tardiña do día da matria

en compostela entre libros

do manuel maría coincidín

coa amiga poeta concha rousia

e os dous reparamos nas navallas

coa triada de versos grabados

do seu poema o aradiño cantiga

do primeiro fuxan os ventos

e dixo concha que nós xa temos

moitos libros de poesía para ler

e os dous mercamos a navalla

 

logo atopo a tamén amiga

e poeta iolanda aldrei

e contándolle esta historia

dime si xa teño o libro da concha

e nada sabía nen ela me contóu

e o poemario acompañóume

nas costas e logo no comboio

xa cunhas follas abertas

 

se os carvalhos falassem

estóu a ler estes días

e algo me falan as árbores

desde as follas até as raices

e algúns dos seus poemas

cortan coma unha navalla

outros labran coma o arado

sementan cantan florecen

berran susurran...

 

manolo pipas