01-5-2010

memoria dun fuxido

primeiro poema da memoria da guerra


a manuel gonzalez o fresco

o fresco vai pro monte
pretende resistir
o pobo baixa os ollos
calando o seu sentir


alguns cruzan a raia
e xa non voltarán
queren borrar seis anos
nen con sangue será

nos montes que el coñece
debe vivir fuxido
e vai collemdo forma
un diario convencido

alguns hoxe lle axudan
mañan unha traicion
e logo serán balas
buscando un corazon

a morte presentida
vai pechar o seu libro
a lenda vai medrando
memoria dun fuxido

manolo pipas

texto publicado no libro
a porta verde do sétimo andar
e recitado onte en vigo
nun evento pola memoria
do xenocidio galego
durante a guerra e a dictadura

e que adaptado foi cantado

e grabado por marful