23-5-2011

a tapar la calle


“A tapar la calle

que no pase nadie
que pase mi abuela
comiendo cachuelas” (popular)

A tapar la calle
que no pase nadie
que vista de negro
que lleve pistola
que hable de la guerra
y beba coca-cola
a tapar la calle.
A abrir la calle
que pase la gente
que vista de flores
que beba aguardiente
que va hablando sola
y pinta en las paredes
a abrir la calle.
A tapar la calle
que no pase nadie
que no tenga dudas
que vaya con prisas
y tenga señora
que le lava y le guisa
a tapar la calle.
A abrir la calle
a las abuelitas
jugando  a canicas
y a los niños malos
que cambien un duro
por 2 perras chicas
a abrir la calle.
A tapar la calle
que no pase nadie
de los que han ganado
y nos han legislado
y nos han controlado
y nos han sermoneado
a tapar la calle.
A abrir la calle
que pase la gente
que nunca ha pasado
y los mal peinados
y el Señor Obispo
con su novia en triciclo
a abrir la calle.
A tapar la calle
que no pase nadie
que viva de alguien
con casa de loro
que vaya montado
sobre el as de osos
a tapar la calle.
A abrir la calle.
A tapar la celle.
A vivir la calle.
A soñar la calle.
A tomar la calle.

pablo guerrero 

letra do seu disco
co mesmo nome



22-5-2011

tomando as ruas


debaixo dunha grande farola

nun cruce de ruas e camiños
no centro da cidade sen remedio
moitas persoas que se paran
desencantadas enganadas
indignadas excluidas …
persoas tan distintas e diferentes
toman a praza e acampan
por unha democracia real
ainda que unha parte non cre
nen na dedocracia nen no sistema

a consigna foi lanzada na rede
e campamentos asambleas hai
en moitas prazas das cidades
deste estado en mal estado
que agromaron nas movilizacions
combocadas unha semana antes
da consulta electoral de hoxe


21-5-2011

piano para duas voces



os dedos camiñan
sobre as teclas dun piano
van e veñen cruzanse
pasean paranse brincan
unha melodia un canto

e logo pregunto
ao meu amigo pianista
porque as suas teclas
son brancas e negras?

este e poema empeceino
hai uns poucos meses
como ben amosa
a roupa do pianista
que ainda facia frio
teddy acompañaba
aos poetas sito e lupi

onte a musica e a poesia
volveron a subir a palestra
na noite da cova dos ratos
e sito e belen debullaron
as suas reveladoras palabras
e eu polo aire agarrei
uns versos
destas voces

… mírame
puedes contarme tu vida
… te cambio un abrazo
por un beso


20-5-2011

das eleccions




camiñando entre edificios

nesta cidade sen remedio
que segue estragando o campo
e a ria que lle dan vida

camiñando esta cidade
algunhas veces aparece
unha nova curiosa pintada
que pode probocar uns versos
que a acompañen
para este espacio

pero hoxe a pintada
xa di bastante
deste presente pasado

o cronista




17-5-2011

da terra e da lingua


compostela

praza da quintana dos mortos
dos fantasmas e das vivas

en compostela
as palabras da terra e da lingua
que naceu nesta propia terra

na praza da quintana
na defensa da terra
de galiza non se vende
hai nove dias

a terra e a lingua golpeadas
que non se venden

17-5-2011

a chiapas de pereiro



(Octavio Paz escribiu hai moitos anos
unha frase que me ía servindo de bandeira,
entre a negra e a vermella: “La revolución
que viene es la fiesta, el principio del principio
que regresa”. Pero agora creo que xa non lle
interesa o pincipio dese regreso. E
podo pervertirlle a súa frase: “A Revolución
que ven é a de Chiapas, as víctimas maias
do principio que se rebelan, regresando a
un futuro desexado…” Todos somos Marcos!
Todos EZLN, nas selvas Lacandonas do que
nos foi prohibido!...)


(Amor e sangue en Chiapas)

Ando á procura dunha ollada súa

que me confirme a fé que teño nela
e avanzo a cegas coa maior firmeza
noutra rebelión xusta que interna
nunha urxente esixencia de certezas
para este corazón revelde e zapatista
obrigado a loitar polo evidente
cunha serea furia
antiga e sabia

Desde o amor que resiste ó que reprime
con ella por compaña como antes
ou eu só ben armado de nostalxias
deixareime invadir de sangue  maia
para que retorne á sua propia terra
ou consiga vivir outras mil vidas
en loita contra o mundo
se é preciso
crebándolle o pescozo
e desviando
á historia do seu curso
xunto coas mesmas víctimas
de sempre

lois pereiro

poema do seu libro
poesía última de amor
e enfermidade

16-5-2011

poeta de culto




     eu morrerei novo 
     como manuel antonio
     eu nunca escribirei en castelán

          

                       lois pereiro

 


home e poeta fronteirizo
ese cruce de camiños que son vías
ese tren de monforte cara madrid
que lle abriu tantas portas
esa cidade que en poucos anos
pasóu a ser cidade maldita

pereiro poeta profético
con tantos golpes da vida
tanto amor tanta enfermidade
tantas portas que se pecharon
ese tren que non quería coller
ese final da vía na morte

lois pereiro
poeta da negra sombra
náufrago de catro a catro
novoneyra pasóuche o relevo
a quen llo pasarás ti agora
sen sabelo?

poeta de culto din
cecais poeta maldito
meu amigo

 

manolo pipas




15-5-2011

noites en branco de pereiro


Noites en branco como sabas húmidas

nas circunvolucións do meu cerebro
tendidas sempre ao vento do perigo
da erupción e da combustión eterna
doutra pel desexada que ardería
no lume que a sua visión provocara

En min aniñan sempre ano tras ano
as aves migratorias
que buscan climas cálidos 
nun exilio forzado polo inverno
vencidos desarmados e cautivos
os seus feridos corazóns perplexos
que a dor vai tinguindo nun odio frío

Unha estación no inverno, outra no ceo
temporalmente amable e despexado,
e ó final sempre a triste pulcritude
doutro ensaio xeral do soño eterno

lois pereiro

poeta ao que se adica este ano
o dia das letras galegas
texto de poesía última de amor
e enfermidade 1992-1995

14-5-2011

veñen as eleccions


o tempo das eleccions

tamen chegou ao noso camiño
outra conquista do asfalto
que sustitue a un formigón desfeito

un veciño ten contacto no concello
e logo dunhas chamadas chegaron
a buscar os seus votos

o chapapote
pero este mais civilizado
está na porta da miña casa
baixo os xeranios
e a bandeira do nunca mais


12-5-2011

pedras ergueitas


ergueitas pedras

sobre o abandonado muro
abandonadas sombras

pedras ergueitas
como as pedrafitas
ou pequenos menhires

pedras ergueitas
pouco definidas formas
como esculturas frustradas

ergueitas sombras
abandonadas pedras
esquecidas formas

as chozas


Distribuir contido