17-1-2011
fala e fala este velliño / remove o viejo jalapa vai removendo as historias / que se levaron as augas este val que foi poboado / por culturas milenarias unhas terras productivas / con enganos son roubadasfamilias jalapanecas / que xa deixan as suas casasas augas que deron vida / van cobrir toda jalapadesprazada poboacion / que pra terras pobres mandane naceu jalapa nuevo / con mui poucas esperanzaseste ano unha gran seca / descobriu a grande chaira toda quebrada esta terra / en silencio unha plegariaarbores ben retorcidas / os dous templos e tres casasas redes dos pescadores / caracolas silenciadaspola memoria un evento / na plazuela de jalapana presa cecais camiñen / vellos e novos fantasmas jalapa maio 2008do libroa milpa e o paliacate
16-1-2011
aguas calientes son duas pozas porribada vila istmeña de jalapa nuevoe desde elas ollamos a presaque cobriu o jalapa viejoas duas pozas de augaunha templada e outra quente son o espacio de duchas diarias e das lavandeiras de jalapalogo dunha boa camiñada ou en burro carro ou mototaxio jalapa dos desprazados vila con escasez de auga a dous kilometros da presaque levará a auga ben lonxe para grandes plantacions e cidadeslogo da nosa ducha con jícara e un bo almorzo dos froitos da terrabotamos outros versos na radio
16-1-2011
vila de jalapa nuevona rexion do istmo perto do mar e debaixo da sierra surdesprazados dunha presaque asulagou a vila orixinaria a radio comunitaria arco irise o colectivo cortamortaja manteñen a memoria deste despoxoe destes pobos zapotecas e mestizos neste espacio pararamos coa caravana da outra campaña en febreiro do dous mil seis e volvimos na mais discreta caravana jaguar en maio do dous mil oito nestes dias podo percibir un poucoo ritmo natural da comunidade golpeadahoxe non hai escola pero si mercadoe por respeto a cultura e aos compasatrevome a probar tamal de iguanaque ao dia seguinte por respeto
a ela e todas as iguanas vou rexeitaresta era unha necesaria visita nestes confusos tempos revoltos cecais de sair menos e recollerse e prepararse para o que nos ven enrriba na radio comunitaria arcoirisplaticamos e botamos uns versos
15-1-2011
teño querencia polas pedrase por estas pedras oaxaqueñasunhas volcanicas e outras quen sabe querencia pola rocha nai de onde foron extraidas fascinacion polas suas betas e polas suas coresdainzú neste altiplanoo pobo zapoteca e as suas pedras porque como e para que todas estas construccions que razon probocou tanto esforzoas formas piramidais que se erguen como montañas excavadas as tumbas buscando o inframundoos altares as ofrendas os cantares dainzú a 13 de xaneiro
15-1-2011
orgullo zappotecae indigena orgullo de todas estas culturasque se juegan su futuroun appoyo y otro appoyocomo en la comunidadappoco dalias i amappolas mal viven en la ciudad calaveras y diablitos las doñas y los guajacos intelectuales i punnkksslas culebras y los sapposde la appo cuanto quedadicen que hai varias appos una appo que está arriba otra appo que está abajoy los pueblos de oaxacaahi siguen caminandoappoliticos no son y tampoco quieren capposnecesaria apposdata para el trabajo colectivo se agradecen apportaciones diego oaxaca 1-2011
14-1-2011
jaime luna serrano zapoteca trovador antropologo pensador comunicador da palabra oral e escrita presentou onte o seu ultimo libroeso que llaman comunalidadentre os seus amigos e admiradoresos dous presentadores e el mesmo foron debullando as raices e o presente desa estraña e maxica palabrae especialmente houbo lembranzas para o finado floriberto diazo serrano ayuuk que tamen nos setentasen saber un do outrotivera semellantes reflexions sobre as comunidades e a suas formas aquel que compite no compartefoi unha das lucidas frases de jaime na libreria patio de la jícaralogo houbo bo mezcale rolas da sua trova serrananas voces dos seus compas alunnos e outrxs amigxs puxeron jaranas percusion e mais versos e voceslembro a visita e a entrevista que lle fixemos dous meses despois do conflicto dous mil seisen guelatao na radio comunitaria el problema de oaxaca es tan viejo como la coloniay tan nuevo como todo lo que pueden ofrecertodos los estados y naciones del mundolos derechos humanos son la máxima hipocresíaque se castiguen a los culpables que es el estado de derechola comunalidad es un modelo políticoun modelo de relaciones y un modelo de convivenciaay serrano jaime lunaya lo dice tu apellidola luna te da sentidote da fuerza y fortuna versos que lle botaron onte logo da entrañable presentacionmanolo pipas
14-1-2011
un conflicto violentoe unha ou as duas partes non fan nada por resolvelounha persoa está no lugar e tempo equibocadoe hai unha detencion ilegaluns delitos inventados un monton de anos pres@e nunca chega o xuizoe tarde é liberado como se non pasase nada de nada
14-1-2011
este flaco de morelos los bigotes bien cumplidos despeinados los cabellosbuen cantante de corrridosen las marchas solidarias en la plaza en el plantónlas radios comunitariasy tambien en el camióndesde magón hasta villadesde madero a zapatahubo algunas maravillasy meteduras de pataadelita ay compañerasiempre vas con este flaco la guitarra ventureraeste morelos oaxacoentre corrido y corridotambien echa algun poema con relajo en el medidovan decimas y novenaspor cuautla por la garrucha amaranto en la mochila apretada la cachucha va subiendo pa yagila este flaco de morelos los bigotes bien cumplidos despeinados los cabellosel chinto de los corridosdiego minas
13-1-2011
En una cajita de fósforosSe pueden guardar muchas cosas.Un rayo de sol, por ejemplo.(Pero hay que encerrarlo muy rápido,si no, se lo come la sombra.)Un poco de copo de nieve,quizá una moneda de luna, botones del traje del viento,y mucho, muchísimo más.Les voy a contar un secreto.En una cajita de fósforosyo tengo guardada una lágrima,y nadie, por suerte, la ve.Es claro que ya no me sirve.Es cierto que está muy gastada.Lo sé, pero qué voy a hacer,tirarla me da mucha lástima Tal vez las personas mayoresno entiendan jamás de tesoros."Basura", dirán, "Cachivaches""No sé por qué juntan todo esto".No importa, que ustedes y yoigual seguiremos guardandopalitos, pelusas, botones,tachuelas, virutas de lápiz,carozos, tapitas, papeles,piolín, carreteles, trapitos,hilachas, cascotes y bichos.En una cajita de fósforosse pueden guardar muchas cosas.Las cosas no tienen mamá."El Reino del Revés"maría elena walshcreadora de historias e musicas entre a poesia e o teatro para pequenos e grandes desde o rio da plata
13-1-2011
Nunha ocasión, chegou á nosa casa un disco daqueles grandes, negros, brillantes, e delicadísimos. Cando empezou a sonar, daquela mancha escura sairon deliciosas melodías e unha voz de campaíña que, con acento estrano, encaracolouse nas miñas orellas, e nas dos meus irmáns, de tal xeito que mil veces queriamos repetir... e repetir... e repetir... Unha daquelas historias quedouse para sempre enredada no meu maxín : LA PLA PLA. O luns morreu en Arxentina Mª Elena Walsh, a propietaria daquela voz de campaiña, quen levaba no seu maxín un baul de sorpresas trenzadas con palabras e música.Vaia na súa lembranza un poema seu, e aquel conto...http://www.silvitablanco.com.ar/mariaelenawalsh/silvitamariaelenawalshlaplapla.wavBicos milmarga sampaio