Abril 2015

08-4-2015

paseo humanitario 1

 

 

ramblas ou refuxiadxs de mil guerras

no paseo dunha cidade occidental

 

do eixample até o mar / vou dar un paseo longo

e nas ramblas viaxarei / polas culturas do globo

 

entre plátanos enormes / por onde un río baixaba

hoxe temos o paseo / máis exótico de barna


saen os corpos no mencer / a dar vida a esta gran feira

e no chan quere medrar / o mural dunha serea

 

os eléctricos rapeiros / lanzan trovos insubmisos

e un mestizo guitarreiro / lembra aos desaparecidos

 

saharagüis cos seus cantos / bolivianos con zampoñas

os jembés do kurdistán / e violinos de kosova

 

un poeta subterráneo / sae a vender os seus versos

e un velliño saca as voces / dos seus peludos monecos

 

o movimento dun mimo / vai poñer o contraponto

á rixidez doutro actor / que che vai cravar os ollos

 

unha cartaz cola unha okupa / dun concerto pola hansa

na defensa desta vida / contra a represion da pasma


unha vella palestina / vende soedade en liño

e outro corpo sen memoria / so pode ofrecer sorrisos

 

vigo-barna 98-99

publicado no libro marzo

abril e outros naufraxios

 

 

 

07-4-2015

lonxana voluntaria



naquela grande praza

o teu corpo e pes pararon

unha imaxinaria danza

 

que tocas lonxana voluntaria

por hoxe e os tempos pasados?

 

lariño

 

 

 

05-4-2015

vixiado barco

 


eles vixían o alfageme

e o barco vixíaos a eles

e nós que non podemos

vixiar ao seu patrón

tamén vixiamos

aos pasmarotes

 

o cronistadecoia

 

 

02-4-2015

sagrada miñoca

 

 

dentro de cincoenta ou cen anos

ai se alá chegamos

a miñoca poderá ser un animal

mitico e sagrado

 

o dia da miñoca será

será a nosa gran festa

todos nos seremos os fillos

deste bicho das leiras

 

arrastrado bicho coma nós

miñoca xa extinguida e sagrada

como unha tarasca unha coca

pero sen patas e sen azas

 

dentro de moito ou pouco tempo

ai se arrastrados alá chegamos

a miñoca será o noso tótem

para ela serán os nosos cantos

 

pola xigantesca miñoca

do parque do noso barrio

levantado sobre a memoria

dunhas pequenas casas e leiras

como a da miña familia de coia

a poucos metros da rotonda


manolo pipas