historias do chapapote 1

a tod@s os chapapoteiros
e especialmente aos que limparon
ao marxe do mal goberno
aos que denuncian e respetan o mar e a terra

aos compañeiros e amigas
que seguen na resistencia pola costa
contra os novos malgobernos





nestes dias outra gran mancha
está a estragar o golfo de mexico
xunto a desembocadura do misissipi
e falase dun desastre natural
cando é un delito case igual de grave
uns pozos en malas condicions
que uns barcos como o prestige

os poemas deste posible libro inedito
irán aparecendo neste espacio
pouco o pouco cando dispoñan as marés


pasou algun tempo

pasaron sete anos e medio
é tempo de dar outra vez a cara
compartir outra vez os versos
os poucos poemas que publiquei
e alguns mais que din recitado
contar en poemas como o vivin
cos textos daqueles anos
e cos versos que foron saindo
nos ultimos meses coa memoria

vigo 4-2010



todo empezou

todo empezou
un posible luns ao sol
cando dun porto maldito
do norte de europa
partia unha maldita carga
nun vello e maldito barco
na sua derradeira
e mais maldita travesia

europa 11-2002



unha nova data

13 de novembro do 2002
unha nova data
como calquera outra
baixo un novo temporal
un novo barco
como calquera outro
baixo as mesmas ilegalidades
unha nova carga
pero ainda mais perigosa
a mesma catastrofe    multiplicada
o mesmo delito     multiplicado
a mesma incompetencia   multiplicada
e unha nova deixadez
e a mesma prepotencia
a mesma mentira multiplicada
unha inmensa falta de etica

unha impotencia
e unha nova resposta
unha nova dignidade
un novo
nunca mais

galiza 12-02


o chapapote

o chapapote
foi unha palabra nova para min
na nosa ria era ben coñecido
pero lle chamabamos piche

houbo alguns petroleiros antes
que deixaron a sua pegada de morte
nas nosas costas
e outros descoñecidos barcos
que diante nosa
limpaban os seus tanques

lembro de cativo
manchar os meus pes na praia
dese piche chapapote

vigo 11-02


tóxico

o chapapote é toxico
temos infectada a pel
os ollos o nariz os pulmons
e as veces tamen temos infectadas
as neuronas e os pensamentos

e terei que vivir
co chapapote durante anos
será o meu odiado compañeiro
será a miña defensa
e a miña arma arroxadiza
este fillo do petroleo
será a miña segunda pel

mougás-karnota   12-02



corpos anonimos

como nunha maldita obra de teatro
cada voluntario cobre o seu corpo
e so deixa ver os seus ollos
muitas veces ao traverso das gafas

eu que fun dos ultimos en chegar
aki non coñezo a ninguen
e faise mui difícil falar
entre mascarillas
xa manchadas de chapapote

cando rematamos a xornada
pouco a pouco sacamos os disfraces
e descobro a un amigo que non via en anos
recoñezo ao repartidor de refrescos do barrio
e alguen que me di que unha vez
me escoitou recitar uns versos

mougás 12-02

os seguintes poemas
cando dispoñan ventos e marés