poema de lois pereiro

(No amor, como na guerra, nunca oímos
o tiro que nos alcanza.
A morte, como o amor, nunca advirte por
onde se nos achega...)

III

Namorado outra vez
do amor que levo dentro
a sede enfurecida dun futuro
esgotou as miñas alternativas
levándome dereito cara ó impacto:
un proxectil conxelado no aire
a poucos metros dun corazón frío
e agar o menor signo de calor
para abrir a súa pel e entrar no sangue
vencido pola forza do desexo
cegamente e sen medo
ó posible desastre.

lois pereiro