14-5-2017

pinceladas do tangaraño cultural

pinceladas do tangaraño cultural de sobradelo

chovía cando saimos da coia indíxena
e chovía pola portela pola ría e no camiño
e descargaban as nubes por sobradelo
porque somos do país da chuvia pois

recibiunos a chuvia e as familias tangarañas
e os máis vellos do lugar con vida os grandotes
castiñeiros que tantas castañadas vos deron
e tanta leña e calor coa poda deron pras casas
e recibironnos tamén as abandonas vivendas
e as follas de carballos e nogueiras secas
polo frío tolo de finais abril que trouxo o cambio
climático que proboca o consumo das cidades

a chuvia o sol a chuvia … o húmido e redondo
mercado tamén con productos reivindicativos
e os xogos populares son redondos o trompo
a billarda as canicas … redonda a pandeireta
cilíndrico o pequeno punteiro e as mazorcas
do millo e os troncos dos vosos avós castiñeiros
que os da costa asombrados mirábamos-víamos
desde a casa social do sobradelo-tangaraño

o barro estaba agardando as vosas mans
as mans de antela e sarela mans de auga
que construen formas redondas pras mentas
pro viño e o likor café do meu tocallo nóvoa
pros caldos e sopas e cuscús das toñas
rosas e iolandas e pras futuras queimadas

e esas mans antes puxeron a voar animaliños
de papeis de cores que eu dobrei cos dedos
e mentres ían os xogos populares dixen que eles
pola chepa eran coma dragóns voadores ou cocas
e cando lle pregunto a unha das nenas xa me di
camello voador é o meu e doulle nubes de comer

na tangaraña procesión entre nubarróns
que xa non chovían e entre os canastros
abandonados oin falar das mulleres sabias
as avoas do coñecemento destas terras

fora e dentro as apertas os poemas e as cantigas
o mercado os obradoiros os regalos e intercambios
e no pregón non citei a reivindicación do rural
porque xa está nas rimas de terra ríos e chuvia
nos biosbardos farrapos e deusa … e mándolles
agora un poema en verso libre e tentarei voltar