montes en man comun e nos

veciñanza e montes en man común

os montes en man común chamaron
a unha xornada
na defensa deste medio andando
coa veciñanza

en camos no val miñor en terras
da camoesa
polos montes comunais na defensa
da floresta

a nosa terra castrexa este país
das frondosas
non atura os arcolitos e non
quere a celusosa

os montes en man común son seña
de identidade
do país dos dez mil rios mais non
chove coma antes

camoesas e amigos a veciñanza
co monte
debe camiñar da man e que a xunta
tamén escoite

unhas poucas revoltosas destas
terras miñoranas
sementaron e regaron no monte
e na veciñanza


pinceladas da xornada comunitaria ecoloxista

o roteiro sobre o río matos ou táboas
empezóu rodeado de arcolitos queimados
pero a beira do camiño florecían ervas
e do media delas sairon cara arriba
unhas saramagantas rabilongas a saudarnos
longas as rodeiras no granito memoria
de centos de anos de carros de bois
e chegando ao muiño un pouco de exuberante
verde dos restos do antigo bosque de laurisilva
con outros vexetais o equilibrio de loureiros
fentos rascacús carballos salgueiros...
a natureza co seu exemplo

a hoxe comunitaria camoesa do val miñor
enchese de poemas e relatos visuais
paneis de murais na defensa do medio
e volvoretas de papel e árbores de cartón
que fixo a rapazada dos colexios

e o comunal mural cerámico

cos vexetais do monte galego 

pláticas conversas traballos
en grupos e postas en común
contos xogos obradoiros silvestres

artes aves e dragóns de papel...
polos montes en man común
xantar e sobremesa e documentais

un espontáneo fóra coa motoserra...
e mais traballos e a festa en común

o marce puxo ricas rimas
nas presentacións con agarimos
e retrancas miñoranas e takadunas

a danza gondomareña de rapazada
e adultas vestidas de abellas e volvoretas
cervas corzas e outros queridos animáis
do bosque do monte e do imaxinario

cé orquestra pantasma é mais ben
un bruxo das historias e das danzas
saído dun profundo bosco do freixo
que mesmo se atrevéu a cantar
as miñas cativas vexetais rimas

malavares e brincadeiras atlánticas
das cidades e dos bosques da ría
e das selvas do brasil a saco circo

e seguiron as cantigas da terra
as do caravillas con bailes
do comunitario público

e eu botei algúns destes versos
poemas dos lumes e palabras
para as mortas do mal-goberno
e os montes de freixo matamá...

e polo galiñeiro o aloia a groba...
graciñas beti miguel brezo
anxeles dani geles laura...
e toda a asemblea 

imaxes david vera
e afonso maravillas
texto manolo pipas